Ons Soort Dames
Soms wil het niet zo lukken in
de salon. Dan zijn er teveel aantrekkelijke vrouwen en te weinig aantrekkelijke
mannen. Dan is de balans zoek. Dan degradeer ik met mijn beeldschone vriendinnen
tot muurbloem. En dat is de opmaat voor een besmettelijk slecht humeur. De
een steekt de ander aan.
Maar als aantrekkelijke mannen ons niet zien zitten, word ik daar balorig
van en zoek ik met onbestemde tongval contact met deze begeerlijke mannen.
“Heej! Heej jai daar! Sawwe een potje danse?! Neej? Een potje *** dan?”
En dan maakt het slechte humeur des dames plaats voor collectieve schaamte.
Laatst was de maat vol, zo kon
het niet langer. Mijn mede-tangueras meldden dat als ik het Verboden Woord
nog één keer bezigde, ik voortaan niet meer met hen mee mocht
naar de salon. Want de horizontale tango ligt bij hen wat precair, terwijl
het toch een gezellig vervolg is op de verticale tango. Maar als het niet
mag, dan moet ik het juist zeggen. Dan is het effect nog lekkerder.
Behalve als As zich er mee gaat bemoeien. Dan is het opeens niet meer zo lekker.
Want As vindt ook dat ik mij als dame moet gedragen. Dan spuwen haar zwarte
vlammende ogen een waarschuwing die door de loep van haar bril op mijn huid
wordt gebrand.
Ik had het daarom een tijdje niet zo naar mijn zin in de salon, ook al waren
er genoeg aantrekkelijke mannen. Bevreesd dat ik de verkeerde dingen zei en
dat mijn gezelschap zich voor mij schaamde. Met samengeknepen lippen en samengeknepen
billen zat ik de avond uit, bang dat het woord toch een uitweg zou vinden.
Tot het bevrijdende moment aanbrak...
We waren in een salon waar de
balans geheel zoek was. Maar mij hoorde je niet, ik hield mijn erudiete commentaar
voor me. Ik zag As steeds meer in mineur raken, want van muurbloemen wordt
ze enorm chagrijnig. En toen riep ze opeens zomaar het Verboden Woord!
De dames keken geschrokken onze kant uit. “Ik zei het niet, ik zei het
niet!” schreeuwde ik in het wilde weg. Maar As, die klaarde er helemaal
van op. En ja, als er één schaap over de dam is, dan volgt de
rest vanzelf.
Dus nu het Verboden Woord is geïntegreerd
in onze salon-vocabulaire, zijn daar veel balorige varianten op gekomen die
wij vooral reserveren voor aantrekkelijke mannen die wel wat tegenslag kunnen
gebruiken. Als zo’n man nu naar ons groepje toekomt en een van ons ten
dans vraagt, dan roepen wij in koor: “Er valt hier niks te ***!”
En geloof me, een aantrekkelijke man die bloost, is echt een lust voor het
oog.
